bianca75.reismee.nl

Week 4

En dan is het weer maandag en gaat m’n werkweek weer beginnen.
Het eerste stukje achterop de fietstaxi en de laatste 20 min lopen. Het is echt om 7:30 al heel warm zo’n 27 graden. Voor de bevolking is dit weer echt niet goed want de maisoogst gaat hierdoor verloren omdat het al veel te lang niet geregend heeft en dat terwijl het hier nu regenseizoen is. Gelukkig begint het in de loop van de ochtend dan toch eindelijk flink te regenen, hier zullen de boeren erg blij mee zijn. Verder gaat het zijn gangetje op mijn project, ik zie nu best verschil in huismoeders. Dinsdag heb ik niet zo’n goeie dag iets in mijn onderrug werkt niet helemaal mee waardoor ik verga van de pijn. Zeker als ik kindjes op de grond( op een kleed) verschoon en als ik ze eten geeft in de huiskamer wat ook op de grond gebeurt. Het opstaan geeft nogal wat problemen. Maar heb genoeg pillen bij me dus even doorbijten. Ik geef de baby’s veel de fles en ga dan in een stevige stoel zitten. In de ochtend krijgen de kindjes altijd pap maar niet alle kindjes willen daar veel van eten. De 2 moeders vinden van wel en proppen lekker door. De kinderen gillen en krijsen, dit zijn de dingen die zo tegen je eigen gevoel ingaan. Het gevolg was dat ik 1 kindje 1 1/2 later wakker maakte voor de middagmaaltijd, hem op de grond zetten en toen begon hij in een golvende beweging alles eruit te gooien. ( kon m’n broekspijp niet meer redden) was even klaar met die huismoeders.
Na het eten verschoon ik de kinderen en leg ze in bed. Tijd voor een broodje. Wat later vragen ze of ik al nsima heb geprobeerd ( lokaal eten) het is een soort deeg wat op aardappel lijkt maar waar geen smaak aan zit. Je eet het samen met wat groente met vlees erdoor heen. Hierna ga ik naar huis. In de avond gaan we uit eten ( doen we meestal 1x per week met iedereen uit het huis) Woensdag ochtend zijn beide Noorse dames ziek de 1 is zo verkouden en heeft hoofdpijn de andere is misselijk en voelt zich lamlendig, heeft later een aantal keer overgeven. Misschien toch iets met het eten van dinsdagavond. Op het project verschijnen steeds meer huismoeders en ik vraag waarom ze er allemaal zijn. Ze hebben een meeting. Oké hoe laat dan? Dat kunnen ze me niet vertellen?. Het is rond 12 uur en vraag of de meeting al begint, nee nog niet. Ik denk ach ja dat kan allemaal in Afrika. Na het middageten verschoon ik de kindjes en leg ze op bed. De 2 baby’s van nu 4 weken oud geef ik nog een restje van de fles. Dan zegt huismoeder Tia, de meeting begint. Ik denk ik blijf wel achter in de slaapkamer en ga lekker tutten met 1 baby, die ik klaarwakker mij met grote ogen aan kijkt. De rest van de kinderen slapen als een blok (wat echt bijzonder is zo met z’n alle tegelijk). Na een tijdje begint de andere baby te huilen, ik neem hem ook mee naar het matras en leg hem op m’n buik neer. Zo iedereen in dromenland ik soesel ook even weg. Om 15.10 vind ik dat het tijd is om te gaan de kindertjes zijn inmiddels wakker en wachten op een fles, dat mogen de huismoeders doen. Halverwege de terugweg loop ik langs de fietstaxi hij vraagt of ik mee wil, ik leg uit dat ik vandaag liever loop ivm mijn rug. Hij bied mij een halve gegrilde mais aan en zegt oké tot morgen. Echt lief. Halverwege kom ik een meneer van rond de 50 tegen, ik groet hem in z’n eigen taal en zo raken we aan de praat. Ik leg uit wat ik in Malawi doe en hij zegt God bless you. Ik denk als ik verder loop .... weer een bijzonder moment?
Mijn tijd gaat opschieten in Malawi. Barry en Jet gaan zaterdagavond naar huis en Jitte gaat maandag ?
Vandaag doe ik mijn ding maar vooral staand of op een stoel. Er komen weer jongeren vanuit de kerk langs en die gaan lekker met de kindjes naar buiten. Ik verzorg de baby’s en vouw 3 volle wasmanden op. Het valt me op dat er een ander schema van het eten is, ik vraag hiernaar en een huismoeder zegt dat klopt dat is gisteren besproken tijdens de meeting. ( daar zullen de kindjes blij mee zijn denk ik) Om 12.00 eten ze dus pap en dat gaat een stuk beter! Rond12.30 als ik iedereen verschoond heb ga ik naar huis, toch maar even mijn rust pakken. Als ik thuiskom vraag ik aan onze huishoudster Lukia of ik een ander matras mag want die van mij is zo ingezakt. We wisselen samen het matras en verschonen gelijk m’n bed. Vanavond is het mijn kookbeurt en ik hoop ?dat er stroom is want ik heb nl de oven nodig. En wat denken jullie...... geen stroom toch maar overgestapt op plan B qua eten? inmiddels is het 20.00 en zitten we heerlijk te smoren met de kaarsen aan en de ramen dicht (voor onze muggevriendjes) en hebben we ws allemaal een koude douche?en ja koud was hij?

Xxx

Reacties

Reacties

Ada Warnaar

Jeetje, wat vliegt de tijd . Week 4 alweer, sterkte met rug. Xx

Sonja

Wat gaat de tijd toch snel! En wat heb je al veel mooie dingen meegemaakt! Super leuk om met je mee te lezen! Kusss

Baukje

Jeetje week 4 al weer!!! Genoten van de safari foto's en natuurlijk je verhaal. Wel balen van je rug, hoop dat het al wat beter gaat. ?

Angelina

Wat leuk om je verhaal weer te lezen.
En ja de tijd vlieg voorbij zo ook voor ons. Nou heel succes je laatste week, hoop dat het met je rug beter gaat. xxxx
Wel weer blij als je heel huids terug bent in Nederland❤

Inez

Wat een leuke momenten met de lokale bevolking, en ik heb genoten van je safari foto's........bijzondere ervaringen!

Moeders

Ja de tijd gaat hard waardeloos van je rug Je hebt al heel wat gezien en nu maar aftellen blij als wij Je weer zien

Elly de Laat

Wat een mooie verhalen. Super dat je daar al helemaal mee draait. Ik snap dat je de mooie safari nig een keer wil doen met je gezin. Sterkte met je rug. Geniet van je laatste dagen. Xxx

Bianca Reijgersberg-Bosch

Bedankt voor jullie lieve berichten. Vandaag nog precies een week en dan gaat het gewone leven weer beginnen. Het gaat gelukkig beter met m’n rug!!??

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!