bianca75.reismee.nl

2e en 3e dag op mijn project

Maandag om 7.30 naar het project gelopen, het was toen al 26 graden best warm. Eenmaal aangekomen zat er al een huismoeder met een aantal kindjes om haar heen in de ‘huiskamer/speelkamer’ ik kon gelijk helpen met het geven van een soort pap vrij stevig van structuur en de geur kon ik ook niet echt thuisbrengen. Hierna worden de kindjes gewassen en vermaak ik de rest die achter blijft. Ook wordt er een grote mand met wasgoed op het speelkleed gestort dus kan ik mijn handjes laten wapperen. Hierna is het tijd voor fruit/fles en na een klein half uurtje komt daar ook een een of ander goedje achteraan wat warm is en waar na navragen iets van pap vis en vitaminen in zit ze noemen het porich. De kindjes komen echt niks te kort qua eten. ( ze worden echt goed verzorgd) er is alleen wel ruimt voor meer kindjes ( nog een kamer van 5) maar daar is geen geld voor. Aan speciale voeding voor de kleine baby’s en vitaminen is ook behoefte. De rest van de dag wordt ik best veel alleen gelaten want de moeders zijn druk bezig met het verzorgen van de kleine baby's. Ze hebben extra vocht nodig en medicijnen ivm een infectie. Tegen 15:00 ga ik weer richting huis lopen. 's Avonds hebben de noorse meiden voor ons gekookt, noedels met veel groente echt heerlijk. We gaan redelijk optijd slapen want de wekker loopt om 6.15 af. En we zijn wel eens wakker in de nacht, van de haan en van een hele irritante blaffende hond (soms wel 4 uur achter elkaar)
Dinsdagochtend toch maar het eerste stukje van mijn route met de fietstaxi afgelegd (0,40) en daarna nog 20 min gelopen. Bij aankomst waren er al 3 kindjes in de huiskamer een huismoeder en Catherin het hoofd. Met Catherin over de baby's gesproken hoe het met ze gaat en wat er allemaal gedaan moet worden als de kindjes ziek zijn. Het babymeisje van 3 weken oud is ook haar moeder verloren en heel ziek geweest omdat ze is geboren in een zeer arm gedeelte van Lilongwe en de hygiene daar erg slecht is. De moeder woonde te ver van het ziekenhuis. Het meisje begint nu wat op te knappen en lag me vanmorgen met grote ogen aan te kijken. Op het moment weegt ze 2 kilo, net zoveel als toen ze geboren is. Ik heb wat speeltjes meegenomen, de kindjes beginnen er gelijk mee te spelen. Ook heb ik al 1 gehaakt konijntje meegenomen om te laten zien en gevraagd of ik de andere ook mee mocht nemen. Catherin vond het erg leuk en tuurlijk mocht ik ze meebrengen. Ik heb gevraagd wat ze zoal nodig hebben in het huis en uitgelegd dat ik donatiegeld te besteden heb en het erg fijn zou vinden als ze er wat van kunnen kopen wat ze ECHT nodig hebben. Er werd aangegeven dat er behoefte is aan een plastic buitenspeelkleed zodat de kinderen dan wat vaker naar buiten kunnen. Nu is er niets voor en kun je de kindjes niet zomaar op de veranda of in het gras leggen. We hebben afgesproken om daar een keer samen voor naar de winkel te gaan. Na ons gesprek begonnen ze een aantal liederen te zingen, echt heel mooi en vrolijk. Af en toe kwam er een huismoeder en een klusjesman bijzitten en begon er een soort ochtendgebed (denk ik) Na het gebed was er een soort overdracht van de nacht naar de dag, de dames deden dit zo zachtjes dat ik er niks van kon verstaan (en nee ik ben niet doof aan het worden) Na de overdracht dacht ik oke nu zijn ze klaar en gaan we beginnen met het werk, maar nee ze gingen weer verder met een soort 'werkoverleg'. Intussen was er een Nederlandse moeder met haar zoontje (9) binnengekomen, zij kwam wat speelgoed brengen omdat ze dit project kon. Het heeft denk ik wel 2 uur geduurd voordat ze het officeel af kon geven aan Catherin (typisch Afrikaans)hoef je bij ons in Nederland echt niet te proberen om iemand 2 uur te laten wachten. Om 9:15 begonnen dan toch de werkzaamheden en langzaam werden de kinderen schoon binnengebracht en kregen ze die bonenpap. Vandaag gingen de kinderen later slapen dan gisteren en ga ik even lunchen. Dit doe ik toch maar binnen want vanaf 9:00 is het af en toe met bakken aan het regenen er valt dan in een uurtje tijd meer als bij ons in een hele dag. Het koelt daardoor wel lekker af, want toen ik maandag terug liep was het 32 graden. Tot snel xxx

Reacties

Reacties

Inez

Fantastisch om te lezen wat je allemaal beleeft! Het zal best wel eens moeilijk zijn om je aan te passen aan de cultuurverscillen. Geniet van ieder moment ???

Angelina

Wat gaat de tijd toch snel al bijna weer 2 weken weg. Heel erg leuk om je blogs te lezen. Ondanks dat je heel ver weg bent lijkt het dan net dat je toch heel dichtbij bent. Wat een verschil zeg door jou verhaal zo te lezen besef je hoe dankbaar we mogen zijn dat onze kinderen hier mogen op groeien.

Bianca Reijgersberg-Bosch

Zeker een andere wereld maar voel me er wel prettig bij. De mensen in Malawi zijn zo beleefd en vriendelijk ze noemen het niet voor niets THE WARM HART OF AFRICA.
Xxx

Anne

Hi Bianca, met het lezen van jouw belevenissen waan ik me weer in Malawi. Zo’n compleet andere wereld waar je nu bent. En jij kunt daar nu je steentje bijdragen. Vul je hoofd en hart met al deze nieuwe indrukken! En blijf vooral schrijven want zo kunnen wij hier in het koude Delft meegenieten. Xxx Anne

Ellen

Bianca diep respect voor je avontuur wat een omschakeling met Nederland. Heel indrukwekkend en leuk om zo je dagelijkse ervaringen te kunnen volgen. En wij hier in Delft maar trots zijn dat we de 100 metertjes heb hardgelopen;-) nog veel succes de laatste weken. Groetjes Ellen

Chantal

Hi Bianc,

Leuk om je blog te lezen. Geeft ons echt een inkijkje in jouw werkzaamheden met die lieve kleine kindjes. Inderdaad een erg groot contrast met hier in Nederland. Met jouw inzet, warmte en liefde zullen de kindjes een paar mooie weken beleven.

Liefs Chantal X

Baukje

Wat een omschakeling voor iemand die toch wel van goede organisatie houdt ?. Maar wat ontzettend leuk om te lezen hoe het daar met je gaat en natuurlijk met de kindjes. En als de gehaakte knuffels in de smaak vallen ik haak met liefde ook een paar. ?

ome Gerrit.

Hoi Bianca, Je staat vroeg op maar toch ook weer op tijd naar "huis". Gedurende de dag is er meer dan genoeg te doen. En het lopen is een uitlaatklep voor je denk ik. Gr xx

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!