Nou dat was me het vrijdag ochtendje wel, om 9.00 aangekomen maar diegene die over de introductie ging was er nog niet. Ze was 2 baby’s halen van 1 week oud, waarvan 1 moeder overleden was en de andere moeder had het kindje achtergelaten. Verder zijn er nog 7 kindjes en 1 baby dus nu totaal 10 kindjes. Toen Maartje en ik binnenkwamen was er een groot overleg dat is altijd op vrijdagochtend. Toen dat klaar was kregen we van iedereen een hand en heeft de directrice veel verteld over het project. Binnen een uur waren alle kinderen gewassen en aangekleed en werden ze 1 voor 1 bij Maartje en mij neergezet op een groot speelkleed. De kindjes worden gewoon hangend aan een arm getild. En toen ging de mw die de administratie doet een lamp verwisselen van de ventilator die boven die kindjes hing. Ze pakte een houten stoel (waarvan de spijkers er uit kwamen) en ging er gewoon op staan, de lamp die ze er in wilde doen was werkelijk 3 x zo groot als een normale spaarlamp (ja ze hebben niet veel maar wel spaarlampen) toen weer van de wiebelstoel af en het licht testen........ gelukkig hij deed het alleen was het licht zo fel leek wel op een tl balk. Na een uur gewacht te hebben kwam de coördinatrice terug uit het ziekenhuis met de 2 baby’s. Een introductiegesprek volgde waarna Maartje mij alleen liet. Ik heb al geholpen met het vermaken van de kinderen, flesjes en eten geven en 2 kinderen verschoond, dat hier met katoenen luiers gaat. Er slapen nu op iedere kamer 5 kindjes en overdag zijn er meestal 4 huismoeders en ‘s nachts 3. Na het verschonen gaan de kinderen rusten en de huismoeders eten. Ik eet lekker buiten alleen, moet alles even laten indalen. Het blijft toch vreemd voor beide partijen zeker als je elkaars taal niet machtig bent. Gelukkig spreken ze ook Engels dus dat haal ik goed op en Chichewa ben ik aan het leren.
Mwazuka bwanji = goedemorgen, hoe gaat het
Zikomo = dank je wel
Tionana = Tot ziens
Na het eten help ik mee de was opvouwen ( niks anders als thuis) en daarna worden de 2 nieuwe baby’s voorzien van andere kleertjes. Ze zijn echt klein wegen denk nog geen 2 kilo. Één baby heeft zelfs het navelstrengstompje er nog aanzitten. Ze zijn goed aangekleed muts op 2 dekens terwijl het hier toch gauw 22/24 graden is binnen. De baby’s hebben nog geen naam. 1 mag ik een flesje geven en ligt me echt met grote ogen aan te kijken, ik denk alleen maar wat hebben wij het toch goed, dit doet toch wel wat met je. Rond 15.00 ga ik naar huis lopen (30min) het is heerlijk weer. Zaterdag komen er 2 nieuwe Noorse huisgenootjes ben benieuwd. Nu lekker weekend vieren. Maandag om 8.00 weer beginnen.
Vandaag is het dus zaterdag en slaapt iedereen lekker uit. Ik ben om 7.30 klaar wakker en besluit er toch maar rond 8.00 uit te gaan. In alle rust ontbeten (yoghurt met banaan) en lekker een boekje gelezen. Rond 9.30 druppelen de rest van de bewoners uit bed. Om 11.15 komt onze vaste tuktuk chauffeur ons ophalen om naar het crossroad hotel te gaan om heerlijk te zwemmen. Daarna nog even wat boodschappen gedaan en dan weer naar het huis om onze nieuwe Noorse gasten te ontmoeten. Hanna en Sophie zijn er al dus wij moeten overschakelen in het Engels wat hier aan tafel nogal tot wat hilarische uitspraken leid zoals: I am pissing in my pens en I swom six bans (en deze waren niet van mij!!!!) Het ijs is gebroken en er wordt heel wat afgelachen. Inmiddels is het 22.15 en hebben we gelukkig nog steeds stroom. Morgen wordt het weer een mooie dag dus denk dat we toch nog een keer het zwembad induiken voordat het regenseizoen hier verder gaat, want als het hier regent nou berg je dan maar......... Zodra ik echte wifi heb dan zal ik wat meer foto's plaatsen dit gaat via de telefoon/hotspot bijna niet. xxx